Bir dil gelişiyor yani. İnsanlar içlerine içlerine konuşuyor. Nükhet Duru’cuğum twit atmış: İnşallah doğru değildir. Bir takipçi cevap vermiş: Maalesef, en az 33 diyorlar.

Buna geri dönüp bakacakmışız ve diyecekmişiz ki… Ne direnemedik. Mesela. Muhtemelen utanç duyacağız ve her şey saçma gelecek. Neden korkmuşuz ki diyeceğiz, kesin diyeceğiz bunu. İlla korkunç bir son olması gerekmiyor, resim çizen adamdan nasıl korkmuş mesela etrafımdaki amcalar teyzeler, bazen düşünüyorum. Nesinden. Gerçi karşılarındaki tek bir kişi değildi. Yine değil. Bilmiyorum.

Hastalıktan ayılmak gibi bir şey aslında. Şimdi bana ciğerimdeki batma hissi de öksürükten uyuyamamak da çok uzak geliyor. Kanser de öyle. İnsan çok çabuk alışıyor. Dikta rejimine de demokrasiye de. Halbuki kanser olsak da olmasak da öleceğiz. Kötu bu.

Yangın Çağının Apolitik İnsanı

Adını unuttuğum bir filozof, adını unuttuğum bir ülkenin askerleri, kendi ülkesini tanklarla işgale geldiğinde yazılarından başını kaldırıp pencereden yarı beline kadar uzanmış, işgalciler lehine tezahüratlar yapmış. Sonra yine yazılarına gömülmüş. Bu kadar yazılarına tutkun birine vatan haini bile diyemezsin, adam ayrı bir boyutta yani.

Bu saçma günlerde, şunu düşündüm bir vesileyle, “Neden benim raydan çıkmış bir hobim yok.” Çünkü ne devireceğim, ne direneceğim ne de hainlik edeceğim, hepsi yapıma ters. Ama hiç değilse kendimi alabildiğine verebileceğim bir şey olsaydı.

Bunun derdine düştüm ve çocukluğumdan beri beni heyecanlandıran ama akranlarımı hiç heyecanlandırmayan bir şeyler aradım. İki şey var sanırım: Pornografi ve abur cubur. Bu ikisine sahiden 8 9 yaşından beri tutkunum. İkincisi üzerine site açmaya karar verdim ama vazgeçtim, son 1 ayda açtığım Youtube hesapları ve siteler o kadar fazla ki artık şifrelerini birbirine karıştırıyorum. Buraya bir yere yazacağım ayrı bir kategori açıp.

Şöyle başlıkları olacak:

-Eski lezzetler

-Yeni lezzetler

-Yerli işler

-Yersiz işler

-İthal edilmeyen ama gümrükten bir şekilde sokulanlar

Evet. Bu anlamlı dönemde çünkü, başka bir şey yapmak içimden gelmiyor. Çocukluğumu özledim sevgili blog.