Bugün düşündüm. Acı da taklit edilebilir mi? Yapay bilinç doğal bilinçten daha süper oluyor mesela. (Acaba taklidi kendisinden daha süper başka bişey var mı. Güneşten, sudan, gezegenlerden… -Örnekleri çoğaltamıyorum, doğal olan çok az şey var ve bilinç bunlardan biriyse çok acayip. –Bilinç doğal bir şey mi. Şimdi de bunu düşünesim geldi. —Doğal ne demek ki. —-Bilinç hep yoktu, belki gelişti, gelişmiş şeyler de doğal sayılıyor mu. /Niye sayılmasın. //Niye sayılsın. ///Bilinç gelişti derken ona da yapaylık katmış olmuyor muyuz. Maymunlardan bu yana çok sular aktı, o sular akarken medeniyet gelişti, kesin doğal olmayan bir şeyler karıştırmışlardır içine. ////Bilincime güvenmiyorum şimdi ve çok kızgınım. /////Şeyleri birbirinden ayırmak. Kapa parantez. Yapay acı da belki insanın duyduğu acının misli misli üzerinde olacak. Çünkü sinirler on yüz milyon bin kat çoğaltılacak. Mümkün mü.

Ex Machine

Filmde buna çok hafif giriliyor ama yalandan yalandan. Yaratıcısı eveeeeet inan ki zevk alıyor filan diyor Ava için. Çünkü kızın .mına bir sürü kablolar filan döşemiş. Öyle bi şey mümkün değil bir kere. Zevk yine almaz. Canlı değil ki. Ama yönetmen böyle bir şeye inanmış olabilir. O yönetmen ilginç biri. Annihilation’da da algılarımın ötesinde bişeyler yapmıştı. Belki de mümkün yani, kabloların nöronlara dönüşmesi. Belki de ciddi ciddi olabilir böyle bir şey.

Televizyonda gördüğüm ilk insanımsı robot Kemal Sunal’lı bi filmdeydi, sanıyorum robot Fatma Girik’ti. Filmin sonunda sevilmediğini düşünerek intihar ediyordu. Böyle şeyler ödümü patlatıyor. Simsleri dört duvar arasına hapsedip çıldırmalarını izlemek gibi, ama onun çok daha gerçekçi olanı. Sanıyorsun ki insan. Hiç kimse Windows’un sürekli yeniden başlamasına ya da devirli bölmenin içinden çıkamayan hesap makinesine üzülmez, ama koda elbise giydiriyorsun ve sanıyorsun ki trajedi.

Ama acı yaratılabilirse, o zaman sahiden trajedi olur. Cansız bi varlığa acı ve hazzı yüklemek. Bunu düşündüm. O zaman garip bişeyler olabilir. Annihilation’un ve Ex Machine’in yönetmeninin de hoşuna gidecek bir şeyler olabilir. Çünkü acı duygusu zaman algısını da doğurabilir. Acının var olması ve geçmesi. Derken acının yeniden gelmesi ihtimali. Geçmiş, şimdi, gelecek. Belki de buradan gelmişizdir. Bırrr.

ŞŞ